Fale! Blog nadchodzi..uwazajcie

Piszę blog o czszrzdzciczyrzyk

czyli j. polski według obcokrajowców :)

w niedzielę będzie

Bo jak dobre polskie potrawy, jak n.p bigos, trzeba przyogotować i gotować blog jak jedzenie kilka razu, przed momentem, gdy można komuś dać.

Poczekajcie za tą dobrą potrawę.. :)

Paddisław

Aleja Zrozumienia Polski

Od dawna nic nie pisałem, no?

Nie żałuję z tego. Im więcej piszę, tym mniej mam do zrobienia w swoim życiu! Pamiętam, jak najpierw przyjechałem do Polski, nie mogłem znaleźć pracy. Zrozumiałem, jak trudny jest, być imigrantem w nowym kraju…

(Mała dygresja, w Wielkiej Brytanii czasami śmiejemy się, że Brytyjczycy, którzy wyemigrowali do nowych krajów, są tak znanymi ‘ex-patriots’ albo ‘ex-pats’ i obcokrajowcy, którzy wyprowadzili do Anglii, są imigrantami. Dwa słowa, z dwoma różnymi definicjami, za tą samą osobę. Tak, ludzie myślą…)

Dużo czasu miałem, więc dużo pisałem. Pisałem o autobusach. I o zabójczym przeciągu w Polsce. Napisałem o grzecznych przywitaniach w windach, i złych manierach w sklepach. Napisałem o brak łosia w lokalnych sklepach. I napisałem o depresji, zyjąc od dnia do dnia beż żadnej sieci kontaktów i brakując nawet kilku słów w języku polskim. (Torba? Torebka? Siatkówka? Siatka? Ile słów potrzebujecie za jeden towar??!!)

Ale tak było, kilku lat temu. A niedawno, siedząc w Niebiskim Smoku (pseudonim mojego samochodu) w strasznym korku, idąc do Sports Direct żeby wymienić rękawiczki do boksu, zaczynałem myśleć, o wielu zmień w moim życiu w ostatnich latach.

Między innymi fakt, że wreszcie kupiłem sobie pierwsze mieszkanie. W ostatnich dziesięciu latach mieszkałem w wielu różnych mieszkaniach i domach. Niektóre fajne, niektóre nie fajne. Mieszkania w Polsce ma swoje cechy.. ,,K M B 2014. Eh??!” Może jakiś sygnał? Może jakiś kod? Przez 6 miesięcy nie wiedziałem, co to znaczy. W końcu zapytałem moją byłą dziewczynę. I jak mi wytłumaczyła, to jeszcze mały krok w kierunku przystanku ‘Aleja Zrozumienia Polski’ (która brakuje koniec i jest cały czas w budowie, jak większość Polski ;) )

(Dygresja, pamiętam, że przez kilka miesięcy jak przyjechałem do Polski myślałem, że ‘Ochrona Juventus’ była grupą kibolu w Warszawie, chyba w drugiej lub trzeciej ligi bo nie widziałem ich w telewizji. Ahh, młodość… albo niemądrość. Albo to albo to.)

I im więcej tu mieszkam, im mniej tajemniczej jest narodem Polski. Zawsze noszę szaliki (Zapytałem kolegę z wyspy dziś, czy on jest gotowy na polską zimę i mi odpowiedział, że czy ma kupić coś oprócz szaliku? Oj, stary, warto, ale też sądziłem cztery lata temu, że mogłem mieć ten sam strój, co miałem w Anglii. Umiesz się!)

Rozumiem, że Babcia zawsze ma rację. Że ciszenie jest narodowym zagrożeniem. Że polskie dziewczyny mają najwięcej witaminy. Że kupienie małpkę w sklepie nie znaczy, że wrócę do domu z zwierzęciem. Że trzeba mieć drugą i trzecią porcję jedzenia Mamy. Że kolejka jest tylko sugestia. Że Ser Edam jest właściwie to samo co jest Ser Gruyere (te biedne Holenderscy, myślą, że sery mogą różne smakować! Tsk!) i kochałem się w Polsce coraz bardziej z każdym krokiem.  

Więc decydowałem zostać, pomimo wszystko, pomimo każdego wyzwania. I mam nadzieję, że na okazji mojej śmierci gdzieś w Polsce będzie grób z moim nazwiskiem i z epitafium ‘Przepraszam, można [Pan Bóg] powtórz?’

Więc zadecydowałem, kupić mieszkanie i budować swoje korzenie tu, w tej ziemi. Cały proces trwał kilku tygodni, ale jestem szczęśliwy, że kupiłem od fajnej pary młodych ludzi, Anny i Piotra, i że miałem pomoc Lukasza i Szymona.

Pierwszy był moją doradcą finansów, z firm Salomon Finance (Tak lubię łososia, że Maja mi powiedziała, że wybrałem tą firmę, bo brzmi jak słowo ‘łosoś’ w j. Angielskim)  a drugi moim Notariuszem. Mocno polecam firmę Salomon Finance i firmę Notariusz-tłumacz.pl. Dzień przed podpisaniem umowy, znalazłem się w mieszkaniu Szymona, pijąc wódkę z Białorusi, gdy był na urlopie.

W kolejnym dniu, siedząc z ręką w głowie (przepraszam, ż głową w rękach, natomiast to pierwsze zdanie też miałoby sens gdybyś czuł tak jak wtedy się czułem) on krzyczał na mnie… ‘Ty! Mieszałeś moją ukochaną wódkę z Polskim piwem. Podstawowy błąd! I jak jesteś ubrany w biurze notariusza, hańba! I różne inne zdanie o mnie, na mnie o do mnie.  Oj tam!

Owszem, miałem szans myśleć na to, że mógłbym mieszkać tu na zawsze, kupić mieszkanie i uczyć się Polskiego i małpować Polakom do maksa, ale brakuje mi ciała i system Polaków, i nigdy nie będę pił, tak jak oni.

(Dygresja. mam spotkanie piwowe z Łukaszem zaraz- to znaczy, że będę pił, że wszystkim, z którym miałem kontakt w tym procesie, oprócz banku. Hej, Pani z BZ WBK - przestań bawić się z tym Kevin'em Spacy'em i dołącz do mojego lokomotiwa!)

Więc tak, kilka przygodę czeka na mnie. Do malowania! Do Ikei za trzeci raz w jednym tygodniu! Do zdawania egzamin! Do - drogi czytelnicy - boju, tak jak często mówimy w pracy. Nie możemy marnować czas. Bo czas leci! 

Do następnego razu.

Paddisław